คะใน หมายถึง (โบ) บ. ข้างใน, ในกลอนเขียนเป็น คใน เช่น ปางพระไปนอน คในพนานต์ พระเอาภูบาล ไปสมกัลยา. (สมุทรโฆษ).
ก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
ว. แข็งแรง, ลํ่าสัน.
ก. ชักชวนให้ตกลงใจด้วยการรบเร้า.
ว. อาการที่คันทําให้ต้องเการํ่าไป เรียกว่า เกาคะเยอ คันคะเยอ.
ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.
ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.
ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.